تهیه نوشابة پروبیوتیکی بر پایة آب پنیر با استفاده از استارتر لاکتوباسیلوس کازئی (GG) و استرپتوکوکوس ترموفیلوس

غنی‌سازی پروبیوتیکی متد مناسبی جهت تولید محصولات مفید به منظور پیشگیری و درمان بیماری‌های مختلف، سرطان‌ها و ازدیاد کلسترول خون و... می‌باشد. در این مطالعه از آب پنیر به عنوان نوشابه به علت خواص مفید تغذیه‌ای آن، جهت پروبیوتیکه شدن استفاده شد. باکتری‌های مورد استفاده از آزمایشگاه کنترل  دارو و غذای دانشکده داروسازی به نام‌های لاکتوباسیلوس کازئی (PTCC 1177) و استرپتوکوکوس ترموفیلوس (PTCC 7788) تهیه شدند. مراحل کار ابتدا شامل دستیابی به تعداد تلقیح اولیه cfu/ml 108  از هر یک از دو باکتری فوق با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتری جذب نوری با طول موج nm600 (52/1: OD) و سپس تلقیح نهایی cfu/ml 102 از هر یک از دو باکتری فـوق به محیط آب ‌پنیر استریل تهیه شده از پودر آب پنیر می‌باشد. جهـت تعییـن کینتیـک رشـد ایـن دو بـاکتـری در محیط آب‌پنیر از سه شرایط دمـایی oC (4، 25، 37) در طی 32 ساعت با فواصل زمانی دو ساعته و شمارش کلنی پس از تهیه رقت‌های متوالی ده برابر و انجام کشت مخلوط در دو محیطMRS Agar و SCD Agar استفاده شد. نتایج حاصله حاکی از آن است که کینتیک رشد دو باکتری به کار برده شده در طی 32 ساعت مشابه هم بوده و اختلاف آماری معنی‌داری بین تعداد باکتری‌ها فقط در ساعات 0 و 12 و 18 وجود دارد و بعد از 18 ساعت تعداد باکتری‌ها به میزان cfu/ml 108 ثابت مانده است. در مرحله بعد آزمایش پایداری فراورده‌ پروبیوتیکه آب پنیر بررسی شد. در مورد پایداری محصـول پـروبیوتیکه نیـز میانگیـن تعداد دو نوع باکتری در سه دمای مختلف oC (4، 25، 37) در طی 14 روز نگهداری بین cfu/ml 108- 107 و تغییرات pH نیز به ترتیب (8/5، 4/4، 8/4) حاصل گردید که اختلاف آماری معنی‌دار نبود. ارزیابی ارگانولپتیکی نوشابة مزبور نیز نشانگر قوام و طعم بهتر نمونه‌های آب پنیر پروبیوتیکه با کاربرد هر دو باکتری به نسبت 1:1 در کلیة دماها در طول 14 روز در مقایسه با گروه کنترل می‌باشد، لذا نوشابة پروبیوتیکة آب پنیر جهت تولید صنعتی و عرضه به جامعه مناسب می‌باشد. و ن�����CП� قبل از شروع برنامه جهت تعیین دام‌های سیکلیک برای ورود به برنامه، نمونه سوم 24 ساعت بعد از تزریق پروستاگلندین برنامه همزمانی (جهت ارزیابی غلظت استرادیول در زمان پرواستروس) و نمونه چهارم 21 روز بعد از تلقیح دام‌ها جهت ارزیابی غلظت پروژسترون از دام‌ها اخذ شد. تشخیص آبستنی به کمک دستگاه سونوگرافی 30 روز بعد از تلقیح انجام گرفت. میانگین تولید شیر و امتیاز وضعیت بدنی در فاصله یک هفته از زمان تلقیح در بین گروه‌های درمانی مشابه بود. غلظت استرادیول سرم اخذ شده در زمان پرواستروس نیز در بین گروه‌های درمانی مشابه بود. با وجود اینکه درصد آبستنی در گروه Presynch-Heatsynch نسبت به سایر گروه‌ها بالاتر بود (53% در مقابل 43% در گروه‌های presynch-ovsynch  و G6G-heatsynch و 39% در گروه presynch-ovsynch ) اما این اختلاف معنی دار نبود. همبستگی مثبت معنی داری بین غلظت استرادیول در زمان پرواستروس و درصد آبستنی در کل گروه‌های درمانی مشاهده شد (با ضریب همبستگی 267/0)، که این همبستگی در گروه G6G-Ovsynch نمایانتر بود (با ضریب 343/0). این مطالعه نشان داد که غلظت استرادیول در زمان پیش تخمگ گذاری به صورت معنی داری با درصد آبستنی رابطه مثبت دارد.